13 Haziran 2009 Cumartesi

Konstantin Kavafis

Uzun bir süre direndim bir çok şeyde, hatta zaman zaman arkadaşlarımın, dostlarımın eleştirilerine maruz bile kaldım.

Bunlardan bir tanesi de "facebook" idi.

Bir çok şey söylendi güzelliğiyle ilgili olarak, tabikii kötülüğüyle de...

Ne iyiliğindeydim açıkcası nede kötülüğünde. Mantık bana anlaşılmaz geliyordu. Ulaşmak istediklerime ulaşabilir, paylaşmak istediğim şeyleri dostlarımla paylaşırdım zaten.

Yani, kişilere kendini anlatmak her zaman öylesine zor gelmiştir ki bana. Herşeyden önemlisi yaşantıma yeni kişileri eklemek gibi bir niyeti hiç barındırmıyordu beynim.

Dünyanın bir ucunda seninle aynı duyguları paylaşan yada aynı zevki ve keyfi alan kişilerin olduğunu bilmek her zaman yetmişti bana.Bu kişilerin kim, nasıl olduğuyla ilgilenmek hiç aklıma gelmedi.

Hangi düşüncede olursanız olun, bazı şeylere çok fazla direnemiyorsunuz. Anlamsız da geliyor aslında direnmek,Ki insanoğlu her türlü olumsuzluğuna rağmen hiç bir canlı da olmayan özelliklere de sahiptir. Gücü elinde bulundurmak gibi...

O halde bu gücü elinde tutarak kendi istediğin biçimde zamandan ve zamanın beraberinde getirdiği nesnel koşullardan ayrı kalmadan kendince yol alabilirsin.

Yaklaşık bir aydır facebooktayım.

Kuşkusuz burası da benim çizdiğim yolda ilerleme kaydettiğinden şimdilik bir sıkıntısı yaşamadan, tam tersine unuttuğum, yada yaşamın anlamsız koşullarında geri planda kalmış şeyleri hatırlamak adına müthiş bir yer.

Örneğin; Konstantin Kavafis...

Nasıl severim bu şairi.

Ve bir baktım ki yıllardır bir şiirini okumamışım. Facebook ta karşımdaydı.

Tekrar hatırlamama sebep olan dünyanın herhangi yerindeki bu hiç bilmediğim tanımadığım insana teşekkürler.

Bir tanede benden olsun dedim:


Duvarlar

Aldırmadan, acımadan, utanmadan
Kocaman, yüksek duvarlar ördüler dört yanıma.

İşte oturuyorum umutsuz
Bu yazgı kemiriyor beynimi, başka şey yok aklımda;

Yapacak neler vardı dışarda.
Ah, duvarları örerken nasıl görmedim onları?

Ne sesini duydum örücülerin, ne gürültüsünü.
Çıt çıkarmadan kapamışlar bana dünya kapılarını


Konstantin Kavafis

1 yorum:

  1. evet kapamıslar DI.cıkmaya calıssam da ıcınden bu bedenın.yok oldu parıltısı gözlerımın

    YanıtlaSil