Türk edebiyatının büyük ustalarında biri Edip Cansever.Şiirlerini her okuyuşumda içimde kocaman bir boşluğun ötesinde yalnızlığa dair söylenebilecek cümlelerin sihirli şairinin dizelerinde kaybolmak vardır.
Taşkın değildir dizelerinde, bas bas bağırmaz....
Ustalıkla seçilmiştir kelimeler, dokunup geçerken o kelimelerin herkeste bıraktığı iz çok daha farklıdır.Serin bir etki bırakır dizeleriyle, üşütmez...
İçinizde bir "duduk" çalmaya başlar,ki garip bir melankolidir,bir esriklik bırakır ruhunuzun ta derinlerinde...
Bugün Edip Cansever okumanın tam zamanı...
ben büyürüm, ne zaman? her yerde, hep deniz olana
yarısı kesik inceden bir parmakla
ondan ki yaslısıyım durup durup sevmenin
ondan ki çoraklarda büyüdüm bir dilim tatlı kavunla.
seni bir çare yaptım sana özendim
bazı şiirler yırttım yenilerini edindim.
geçtimse bir durumdan bir başka duruma hızla
kanla ölümle değil bir çeşit sokulganlıkla
artık ki güçlüsüyüm bir kişiden fazla olmanın
bir anıdır susmamsa bakınca kesik parmağıma.
açınca gözlerimi ipe çekilmiş güneşler varsın
mavi bir çocuksun aşkımız mavi bir ambarın ortasından bakarsın.
Edip Cansever
Varlık sebebimiz aynıdır işin başında. Anne ve babamızın bizden izinsiz merhabalaşması. Zaman içinde anlam kazanan yada kaybeden bir varlığım... Bu dünyaya bir çok insan geldi, içlerinde dahiler var, zır deliler, çapulcular... Ben hangisiyim? Ya sen?.... Bir de Shakespeare geldi, tanıdığım andan itibaren varlık sebebim oldu. Büyük ustaya sonsuza kadar saygıyla... Titus Andronicus
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder